نۆن سوم کوالیس ئێرام بۆنای سوب ڕێنیۆ سینارایی[1]
ئاخ دوێنێ شەو، شەوی پێشوو، سێبەری تۆ کەوتە نێوان
لێوانی ئەو و منەوە، ئەی سینارا! هەناسەی تۆ
لە نێو شەراب و ماچەکان بەسەر گیانی مندا ڕژا؛
منیش خەستە و دەردەداری ئاواتێکی دێرینم بووم،
بەڵێ، منیش دەردەدار بووم، کڕنۆشم بە سەری خۆم برد:
من هەردەم بۆت بەئەمەگ بووم، ئەی سینارا! بە شێوەی خۆم.
گشت شەوەکە ترپەی گەرمی دڵی ئەوم لەسەر دڵم هەست پێ دەکرد،
هەموو شەو پڕ خۆشەویستی ڕاکشابوو و لە باوەشمدا نوستبوو؛
ماچەکانی دەمە سوورە کڕاوەکەی بێگومان شیرین و خۆش بوون؛
لێ من خەستە و دەردەداری ئاواتێکی دێرینم بووم،
کە ڕابووم و گزنگم دی ڕەنگی بۆرە:
من هەردەم بۆت بەئەمەگ بووم، ئەی سینارا! بە شێوەی خۆم.
زۆرم بیر چوو، ئەی سینارا! گشت بە با چوون،
گوڵەباخم فڕێ داوە، چەپک چەپک شاگەشکانە بە سەماوە تووڕم داون،
تا شلێری ڕەنگپەڕیوی لەدەستچووی تۆ لە یاد بکەم؛
لێ من خەستە و دەردەداری ئاواتێکی دێرینم بووم،
بەڵێ، گشت کات و ساتەکان، چونکە سەماکە درێژ بوو:
من هەردەم بۆت بەئەمەگ بووم، ئەی سینارا! بە شێوەی خۆم.
هاوارم کرد: با بێن، با بێن، موزیکی شێتانەتر و شەرابی مەستکەرتر با بێن،
لێ کە ئاهەنگ تەواو دەبوو و ڕووناکییەکان خامۆش دەکران،
جا سێبەرت دەکەوتەوە بەسەرمدا، ئەی سینارا! شەوەکە دەبوو بە هیی خۆت؛
هێشتا خەستە و دەردەداری ئاواتێکی دێرینم من،
بەڵێ، برسیم بۆ لێوی ئارەزووەکەم:
من هەردەم بۆت بەئەمەگ بووم، ئەی سینارا! بە شێوەی خۆم.
[1] نووسینی ئێرنست داوسن (١٨٦٧-١٩٠٠)، لە ٢١ی نیسانی ٢٠٢٢دا وەرمگێڕاوە. ناونیشانەکە لاتینییە، بە واتای «چیتر وەک جاران نەماوم کە لەژێر دەسەڵاتی سینارادا بووم» دێ، دێڕی سێیەمی هۆنراوەی یەکەمی چوارەم پەڕتووکی هۆنراوەکانی هۆراس (٦٥پ.ز.-٨ز.)ە. لە کۆپلەی سێیەمدا کە دەڵێ: «بە با چوون»، کە مەبەست لێی یادەوەری و سەردەمێکی زۆری ژیان و چێژی زۆر و خانمی تری زۆرە کە لە ژیانیدا تووڕی داون و ئێستا بە با چوون؛ ئەم ڕستەیە لە کوردیدا بە «بە با چوو»، «لەگەڵ بادا چوون»، «لەگەڵ بادا ڕۆیشت»، «ڕۆیشت له‌گه‌ڵ بایه»یش وەرگێڕراوە، مارگەرێت میتچڵ (١٩٠٠-١٩٤٩) بۆ ناونیشانی ڕۆمانە بەناوبانگەکەی خۆی بە کاری هێناوە Gone with the wind. ئەمەی خوارەوە دەقە ماکەکەی داوسن خۆیەتی:
Non sum qualis eram bonae sub regno Cynarae
Last night, ah, yesternight, betwixt her lips and mine,
There fell thy shadow, Cynara! Thy breath was shed
Upon my soul between the kisses and the wine;
And I was desolate and sick of an old passion,
Yea, I was desolate and bowed my head:
I have been faithful to thee, Cynara! In my fashion.
All night upon my heart I felt her warm heart beat,
Night-long within my arms in love and sleep she lay;
Surely the kisses of her bought red mouth were sweet;
But I was desolate and sick of an old passion,
When I awoke and found the dawn was grey:
I have been faithful to thee, Cynara! In my fashion.
I have forgot much, Cynara! Gone with the wind,
Flung roses, roses riotously with the throng,
Dancing, to put thy pale, lost lilies out of mind;
But I was desolate and sick of an old passion,
Yea, all the time, because the dance was long:
I have been faithful to thee, Cynara! In my fashion.
I cried for madder music and for stronger wine,
But when the feast is finished and the lamps expire,
Then falls thy shadow, Cynara! The night is thine;
And I am desolate and sick of an old passion,
Yea, hungry for the lips of my desire:
I have been faithful to thee, Cynara! In my fashion.
